Główna norma określana w Europie jako EN 60601-1 jest połączeniem wielu norm pomocniczych, zwanych różnie normami „dodatkowymi” lub „określonymi”. Czwarta edycja jest właśnie jedną z tych dodatkowych norm, znanych jako EN60601-1-2:2015 "Zakłócenia elektromagnetyczne - Wymagania i badania", która została gruntownie odświeżona.
Podstawowym założeniem normy IEC 60601-1 jest zrozumienie i zarządzanie ryzykiem, które zostało opracowane w trzeciej edycji poprzez zdefiniowanie wymagań dotyczących parametrów elektrycznych dla bezpiecznej eksploatacji pod względem środków ochrony zarówno pacjentów, jak i operatorów. Zasadniczo określało to izolację, pełzanie i specyfikacje izolacji dla różnych klas zastosowań. Należy również zauważyć, że wydanie 3.1 normy wyjaśniło niektóre wcześniejsze definicje w świetle nowszych technologii.
W czwartej edycji standardu dotyczącego zabezpieczeń EMC skupiono się na analizie ryzyka, ale odchodząc od kategorii sprzętu, takich jak „podtrzymywanie życia” i zamiast tego uwzględnia „środowiska zamierzonego użytkowania”.
W szczególności definiuje profesjonalną opiekę zdrowotną, domową opiekę zdrowotną i „specjalne” środowiska. Profesjonalny obejmuje tradycyjne wykorzystanie sprzętu medycznego w szpitalach i podobnych miejscach, w których obecny jest personel medyczny, ale które obecnie są również narażone na zwiększone wyzwania EMC. Użytek domowy dotyczy zarówno wymagań użytkowników niespecjalistycznych, jak i sytuacji, w których zasilanie elektryczne może być mniej stabilne. Specjalny przypadek dotyczy środowisk, w których mogą występować wysokie poziomy zakłóceń elektromagnetycznych, w tym lokalizacji przemysłowych lub w pokoju do radioterapii.
Zapewnienie odporności na źródła zakłóceń, które mogą wytwarzać te środowiska, jest kluczem do bardziej rygorystycznych specyfikacji testów określonych w czwartej edycji, jak przedstawiono w poniższej tabeli.